Het originele wetenschappelijk rapport
Het verscheen in veel kranten. "Wetenschappelijke verklaring gevonden voor de bijna doodervaring"
Gezien de eigenschappen van de bijna doodervaring opperde ik enkele bezwaren, tot ik daarna ontdekte dat er geknoeid is met de vertaling van het originele artikel en men het helemaal niet over de bijna doodervaring heeft!
Blijkbaar berust de verklaring op een interpretatiefout bij het vertalen van het originele artikel.
Dit vermeldt immers "een verhoogde hersenactiviteit bij hartstilstand tot ong. 30 sec vlak voor de dood"
Immers, het is hier duidelijk zo bedoeld in het originele artikel en het is verdraaid geraakt. Er staat nergens dat de spirituele betekenis van "bijna doodervaring" ermee verklaard wordt. Dit is heel wat anders dan de toestand vlakbij de dood (Amerikaans uitgedrukt "toestand van bijna dood"). Men spreekt ook niet van de bijna doodervaring. Dit is er duidelijk bijgevoegd door vertalers of de bekendmakers van het bericht voor de journalistiek. Ik citeer uit Proceedings from the National Academy of Science of the United states of America.
Citaat:
The
brain is assumed to be hypoactive during cardiac arrest. However, the
neurophysiological state of the brain immediately following cardiac
arrest has not been systematically investigated. In this study, we
performed continuous electroencephalography in rats undergoing
experimental cardiac arrest and analyzed changes in power density,
coherence, directed connectivity, and cross-frequency coupling. We
identified a transient surge of synchronous gamma oscillations that
occurred within the first 30 s after cardiac arrest and preceded
isoelectric electroencephalogram. Gamma oscillations during cardiac
arrest were global and highly coherent; moreover, this frequency band
exhibited a striking increase in anterior–posterior-directed
connectivity and tight phase-coupling to both theta and alpha waves. High-frequency neurophysiological activity in the near-death state exceeded levels found during the conscious waking state.
These data demonstrate that the mammalian brain can, albeit
paradoxically, generate neural correlates of heightened conscious
processing at near-death.
Ziezo, dit lijkt me opgelost. Fout bij het vertalen. Het moet zijn "bij de toestand nabij de dood" en kan door om het even wat veroorzaakt zijn. Zou het een opzettelijke fout kunnen zijn?
Ik bespreek het artikeltje even zoals ik dit ook naar de krant stuurde:
Bijna doodervaring van 1 rat
Onderzoekers constateerden vlak voor de dood een verhoogde hersenactiviteit
bij 9 ratten. Gemiddeld heeft 15% van wie teruggehaald wordt uit de dood een
bijna doodervaring. Het gaat hier dus om ong. 1 rat.
Ik vraag me af waaruit men besluit dat de korte verhoogde hersenactiviteit
een bijna doodervaring zou zijn? Zo ja, waarom hebben die andere 8 ratten dan
ook een verhoogde hersenactiviteit?
Hoe verklaar je dan de bijna doodervaringen bij mensen waarbij er geen tijd
was om een verhoogde hersenactiviteit te produceren? Zo zijn er bijv. ook mensen
die in een slag “dood” waren door een blikseminslag en die toch overleefden.
Hoe verklaart het dat iedereen dezelfde ervaring beleeft, inclusief
ontmoeten van overleden verwanten? De hoeveelste “wetenschappelijke verklaring”
voor de bijna doodervaring is dat intussen. De andere zijn stuk voor stuk
weerlegt omdat ze niet kunnen en nu gelijkt deze verklaring bovendien nog als 2
druppels water als een der eerste verklaringen ooit, nl. dat de ervaring zou
kunnen veroorzaakt zijn door zuurstofgebrek in de hersenen bij het sterven. Dit
kon niet omdat er veel mensen waren met een BDE die nooit zuurstoftekort hadden
gehad.
En hoe verklaart men dan de uittreding, waarbij men tijdens volledige
flatline (totaal geen hersenactiviteit dus!) intussen handelingen ziet die men
in zijn toestand absoluut niet kon weten, zoals details over de handelingen van
de medici.
Er zijn 10.000den mensen over de hele wereld bestudeerd en uiteraard stuit
dat op sceptici. Een experiment met 9 ratten, is dat niet gewoon te belachelijk
om die ervaring te verklaren? Die mensen hebben het gemiddeld zo’n 7 jaar lastig
om hun ervaring een plaats te geven in hun leven. 70-80% raakt gescheiden, bijna
allemaal veranderen ze hun belangen in hun leven en zijn niet meer bang voor de
dood...
aura-oasis
Contact