Wetenschappelijk onaanvaardbaar

Tussen rationaliteit en fantast

Men aanvaard wetenschappelijk alleen materiële zaken die met Newtoniaanse fysica kunnen verklaard worden.
Wat geestelijk is, zoals ons bewustzijn moet wetenschappelijk gezien worden teruggebracht tot chemicaliën die hersencellen prikkelen. Alleen zo kan met het ook op een materiële manier verklaren. Dat dit niet bewezen is speelt geen rol, men is nog op zoek naar het bewijs.

Zaken die niet materialistisch kunnen verklaard worden, worden dus opzettelijk genegeerd op gevaar zelf als absurd of onlogisch te worden beschimpt. Daarom houden velen zich op afstand.

Het is intussen al meer dan eens aangetoond dat psychische gaves bestaan en wel via peer reviewed publicaties in wetenschappelijke tijdschriften. 

Wie die logica begrijpt en weet dat er ook onzichtbare dingen kunnen bestaan heeft het juist, ook al kan niet iedereen ook uitleggen hoe het hele plaatje in elkaar zit.

Bij die onstoffelijke zaken houdt men zich alleen bij de materiële begrippen. Zo gebruikt men bij de quantumtheorie (kwantumtheorie) enkel de wiskunde. Hoe het plaatje er in werkelijkheid uitziet zet men opzij want dit gaat te ver de psychische kant op, ook al zijn dat onvermijdelijke gevolgen van die logica in onze fysieke wereld. Het feit dat dit zou bewijzen dat er meer is dan materie wordt alleen als theoretisch model beschouwd en door velen niet als dagdagelijkse werkelijkheid. Nochtans is dat 100% juist.

Onze materie is in werkelijkheid "onmateriëel". Letterlijk. En dan houdt de Newtoniaanse fysica op die door velen als maatstaf wordt gebruikt om iemand rationeel te kunnen noemen.

Hoe uit een hoop atomen een mens met bewustzijn gebouwd wordt kan men niet verklaren tenzij dan door een nog onbekend materieel proces.

Wetenschappelijke "nuchtere personen" zoeken eigenlijk nog steeds de personages die op onze tv verschijnen IN ons toestel bij weigering om als het ware aan te nemen dat die overal onzichtbaar aanwezig zijn in de ether.

aura-oasis
Andere artikels
Contact

Paranormaal versus onze opvatting van de realiteit

Feiten waardoor onze realiteit totaal anders blijkt.

Van de feiten die ik geleerd heb door mijn zoektocht doorheen het paranormale/spirituele confronteren me vooral 2 verbluffende feiten.

Een met gedetailleerde details voorspelde toekomst blijkt mogelijk en kan dus zeer overtuigend overkomen op het moment dat het zich voltrekt zonder dat je er zelfs maar aan dacht.
Het lijkt erop dat toekomst, zoals wij dit opvatten een illusie is. Alles lijkt zich vanuit het hier en nu af te spelen.
Geesten bestaan zonder nood aan een aards fysiek lichaam en hiermee dus ook leven na de dood. Daaruit volgt dat dit leven hier onmogelijk het belangrijkste is.
De twee eigenschappen alleen al, die 100% zeker vaststaan met bewijskracht doen me echter enorm nadenken over de aard van onze realiteit.

We kunnen er dus ook zeker van zijn dat de bestaande wetenschappelijke denkwijzen die automatisch vijandig zijn tegen deze stellingen en ze bij voorbaat willen negeren of uitsluiten, verkeerd is. De aard van onze realiteit wordt immers vanuit materialistische aspecten omschreven als een soort mechanisme waarin wij alleen nuttig zijn om ons voort te planten en te overleven. Een andere zin lijkt het leven niet te hebben en gezien het geheel vergankelijk is, is het zowiezo al een nutteloze zaak. Maar gegeven dit feit speelt het geen rol gezien onze materialistische redeneringen al onmogelijk juist kunnen zijn. Er is immers een belangrijkere vorm van bestaan, nl. nadat we het tijdelijke aardse inruilen voor het eeuwige.
Ook tijd is iets dat puur voortkomt uit materialistische redeneringen. Zonder materie geen tijd en geen ruimte. Zonder een enorme energie geen big bang en geen tijd waarin dit zou kunnen gebeuren.

Hieruit komt onvermijdelijk de hamvraag in mij opdoemen "wat is onze realiteit eigenlijk voor iets". Het is duidelijk dat de wetenschap de hele tijd minder belangrijke details bestudeerd en grotendeels de bal misslaat.

Hoe moeten we ons bijv. vrije wil voorstellen bij een toekomst die tot in details voorspeld kan worden. Anderzijds is het ook onmogelijk dat alles op voorhand vaststaat want dat zou wie/wat dat zo gepland heeft ook gepland zijn en wie heeft dat dan gedaan? (vergelijk het met een computerprogramma, er moet een programmeur zijn als alles vastligt)
Waarom lijkt onze levensfilm bij onze dood het belangrijkste deel van onze aardse ervaring te zijn waardoor we zien waartoe onze daden uit vrije wil toe leidden en waardoor wij onze lessen begrepen hebben. Hoe zouden we karma omschrijven als vrije wil niet bestaat? En wat zou het doel dan zijn van reïncarnatie? Wat zou het doel zijn van ons bestaan als alles daarna uit onze geest verdwijnt in de vergetelheid?

Ik ben 100% overtuigd van de twee genoemde feiten maar er zijn er meer. Dit houdt onherroepelijk in dat we niet zijn wie we denken dat we zijn en dat alles niet is zoals we menen dat het is.
Toch kan ik bepaalde feiten nog niet verenigen tot een groter inzicht zonder dat ik te maken krijg met bovenstaande vragen.

Deze feiten houden me al jaren bezig en zijn niet in ons,duidelijk onjuist, wetenschappelijk wereldbeeld te verenigen. Hoe moeten we onze werkelijkheid dan opvatten?
Of denk je dat we enkel maar stof zijn in een wereld die zich gedraagt zoals actie en reactie van bijv. pingbongballen? (de wetenschappelijke benadering)

aura-oasis  
Andere artikels 

Contact  (vragen, ervaringen, hulp ed.)