Tussen rationaliteit en fantast
Men aanvaard wetenschappelijk alleen materiële zaken die met Newtoniaanse fysica kunnen verklaard worden. Wat geestelijk is, zoals ons bewustzijn moet wetenschappelijk gezien worden teruggebracht tot chemicaliën die hersencellen prikkelen. Alleen zo kan met het ook op een materiële manier verklaren. Dat dit niet bewezen is speelt geen rol, men is nog op zoek naar het bewijs.
Zaken die niet materialistisch kunnen verklaard worden, worden dus opzettelijk genegeerd op gevaar zelf als absurd of onlogisch te worden beschimpt. Daarom houden velen zich op afstand.
Het is intussen al meer dan eens aangetoond dat psychische gaves bestaan en wel via peer reviewed publicaties in wetenschappelijke tijdschriften.
Wie die logica begrijpt en weet dat er ook onzichtbare dingen kunnen bestaan heeft het juist, ook al kan niet iedereen ook uitleggen hoe het hele plaatje in elkaar zit.
Bij die onstoffelijke zaken houdt men zich alleen bij de materiële begrippen. Zo gebruikt men bij de quantumtheorie (kwantumtheorie) enkel de wiskunde. Hoe het plaatje er in werkelijkheid uitziet zet men opzij want dit gaat te ver de psychische kant op, ook al zijn dat onvermijdelijke gevolgen van die logica in onze fysieke wereld. Het feit dat dit zou bewijzen dat er meer is dan materie wordt alleen als theoretisch model beschouwd en door velen niet als dagdagelijkse werkelijkheid. Nochtans is dat 100% juist.
Onze materie is in werkelijkheid "onmateriëel". Letterlijk. En dan houdt de Newtoniaanse fysica op die door velen als maatstaf wordt gebruikt om iemand rationeel te kunnen noemen.
Hoe uit een hoop atomen een mens met bewustzijn gebouwd wordt kan men niet verklaren tenzij dan door een nog onbekend materieel proces.
Wetenschappelijke "nuchtere personen" zoeken eigenlijk nog steeds de personages die op onze tv verschijnen IN ons toestel bij weigering om als het ware aan te nemen dat die overal onzichtbaar aanwezig zijn in de ether.
aura-oasis
Andere artikels
Contact
Geen opmerkingen:
Een reactie posten