Waarom de
bijna doodervaring zo bijzonder is (1)
Van alle
paranormale ervaringen die we kunnen hebben is de BDE het meest indrukwekkend.
Het is niet alleen overtuigend voor wie het meemaakt, het plaatst ook zeer
ernstige vragen bij onze wetenschappelijke opvattingen over onze hersenen.
Onze
hersenen zouden immers, naast het commandocentrum voor onze spieren en
lichaamscoördinatie, ook de zetel zijn van ons bewustzijn.
Dat iemand
die bewusteloos is, niet kan nadenken staat zonder meer vast. Ook voor coma wordt
dit algemeen aangenomen, al zijn er wel mensen die alles horen en voelen.
Bewusteloos of coma, we mogen niet vergeten dat onze hersenen nog activiteit
vertonen. Dromen zijn mogelijk. Als we ons een droom herinneren zit daar geen
vaste lijn in met andere dromen of dromen van andere dromers. Niemand droomt
iets gelijkaardigs en het volgt geen bepaald patroon.
We kunnen
iedere droom echter perfect detecteren via een medisch toestel dat de
hersenactiviteit optekent en dat men zelfs heel veel gebruikt bij
slaaponderzoek. Ook kan je zien dat in de periodes tussen de dromen de
hersenactiviteit niet vlak is. Er is geen flatline. Dit geldt uiteraard ook
voor hallucinaties die vaak totaal bizar zijn en vaak botsen met wat mogelijk
is in onze wereld zoals we die kennen. Ze missen iedere vergelijking met iets
dat in het gewone leven als realistisch geldt. Net als bij dromen is ook geen
enkele hallucinatie vergelijkbaar met die van een ander. Nadat iemand zijn
hallucinatie voorbij is, weet hij vaak met zekerheid dat wat hij waarnam iedere
logica mist en dat het simpelweg niet klopt.
In een
droom weten we bij het wakker worden ook dat het slechts een droom was.
Bij mensen
die klinisch dood zijn geweest herinneren er zich velen een
grensoverschrijdende ervaring zoals we die kennen als de bijna doodervaring.
Behalve het feit dat de ervaringen zo algemeen gelijklopend zijn komen zij niet
voor tijdens hersenactiviteit zoals die gemeten kan worden.
Klinisch
dood houdt in dat er een zogenaamde “flatline” hersengolf is, geen enkele
meetbare activiteit van de hersenen. Deze flatline treedt ook altijd op nadat
het hart enkele seconden tot maximaal 8 sec stil ligt.
Alleen in
die toestand komt deze karakteristieke BDE voor. Niet tijdens droom, niet
tijdens hallucinatie, niet tijdens psychedelische drugtrip. Tijdens dergelijke
ervaringen is er ook geen flatline hersengolf.
Wordt vervolgd.
Reacties graag via Forum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten