Aura-Oasis - - Studie en onderzoek van paranormale fenomenen

zaterdag 26 januari 2013

Non-localiteit in onze werkelijkheid.

Verduidelijking van non-localiteit
Volgt op vorig artikel.
Voor ons is onze werkelijkheid natuurlijk fysiek. In werkelijkheid is het echter slechts de manier waarop de werkelijkheid zich aan ons voordoet.

In geval van het deeltje dat miljarden lichtjaren afgescheiden is van zijn antideeltje, betekent dit dat dit één is en dat daar geen afstand en tijd voor geldt.
Het lijkt afgescheiden door de ruimte en tijd die wij waarnemen en die gecreëerd worden door het deeltje.

Eigenlijk is alles een golf. Die heeft een positief gedeelte en een negatief gedeelte. Een golf zonder negatief gedeelte bestaat niet want die heeft geen energie. Die golf beweegt zich echter door de ether en de positieve golf is in tijd afgescheiden van de negatieve.

Waar de golf geproduceerd wordt, bijv. in een stroomgenerator (turbine) is er natuurlijk geen positief elektromagnetisch veld zonder negatief. Zo vind je ook nergens een magneet met enkel een noordpool. Die bestaat niet. Zelfs als je een magneet doorbreekt blijf je telkens 2 polen behouden in elk stuk. Ook bij wisselende ladingen (polen) is er dus een illusie van wisseling van tijd terwijl eigenlijk gewoon de polariteit gedraaid wordt en beide golfdelen (+ en -) gelijktijdig bestaan. Om de energie te kunnen gebruiken moeten we een tweede draad gebruiken die de afscheiding in tijd van de folf gelijktijdig maakt. In geval van wisselstroom zal de golf van de ene draad 180° gedraaid zijn ten opzichte van de andere. Zo is er tegelijk een negatief als positief, ook in de wisselende omstandigheden. (ook de turbine draait 180° door de ronddraaiende beweging). Zo kan er steeds stroom blijven vloeien van positief naar negatief.

Als we de golf waarnemen zien we echter een golf die bestaat uit een positief gedeelte gevold in tijd door een negatieve waarde (de bekende golfvorm). Dit is dus ook enkel omdat we dat zo waarnemen. In werkelijkheid blijft positief gelijktijdig naar negatief vloeien. Anders zou er geen stroom zijn en dus geen elektriciteit.

Zo is ook onze werkelijkheid. De tijd en de ruimte die we waarnemen klopt niet met de werkelijke werkelijkheid. Eigenlijk is alles gelijktijdig maar probeer dat maar eens te begrijpen...

aura-oasis  
Contact 
Reacties graag via Forum

zaterdag 19 januari 2013

Non-localiteit

Waar tijd en ruimte-opvattingen ineenvallen

Niemand kan het zich voorstellen, maar elk deeltje heeft zijn antideeltje en dat gedraagt zich heel raar. Bij het produceren van zo'n deeltjes, zoals men nu kan, zal het ene deeltje een rechtse spin hebben en het andere dan een in omgekeerde richting. Ook verspreiden de deeltjes zich uit elkaar met de lichtsnelheid. Zo zijn er deeltjes of antideeltjes die aan het uiteinde van het ons waarneembare universum zijn.

Maar nu komt het: als je één deeltje beïnvloedt, bijv. door de baan die het volgt door een magnetisch veld af te buigen, doet het andere deeltje dat ook en terzelfdertijd.
Dit "terzelfdertijd" moet begrepen worden als direct en niet met de vertraging van onze hoogste snelheid: de lichtsnelheid. Als we anders een deeltje aan het uiteinde van het universum zouden willen beïnvloeden volgens de ons bekende aardse wetten van de fysica, zou ons dit een enorme energie kosten en zou de beïnvloeding miljarden jaren aan lichtsnelheid onderweg zijn.

Het is hallucinant te bedenken dat een antideeltje plots een bocht maakt aan het uiteinde van het ons waarneembare universum, omdat we het deeltje HIER afbuigen. Dit is tegen alle aardse fysieke regels in. Maar toch is het zo. Experimenten tonen aan dat dit klopt en wel met een "communicatieverbinding die sneller is dan de lichtsnelheid".
Afstand bestaat niet, al zitten daar miljarden lichtjaren afstand tussen volgens onze waarnemingen. Men noemt dit verschijnsel "non-localiteit".

Vrij vertaalt komt het erop neem dat alles zijn antilichaam heeft dat eigenlijk één ding is dat samenhangt en zich gedraagt alsof tijd en afstand niet bestaat. Dit is ook letterlijk zo. Zo valt onze opvatting over tijd en afstand dus meteen in duigen. Niet dat we die niet ervaren, maar omdat ze zo niet is.

Als je hierover mediteert en weet dat dit klopt zal je tot bepaalde onvermijdelijke conclusies komen ivm onze realiteit. Onze kosmos is niet zoals hij lijkt en tijd en ruimte zijn slechts producten van een door energie geproduceerd deeltje waaruit we allen bestaan.

Wetenschap erkent deze nonlocaliteit. Ze past ze echter niet toe in het denken en we blijven werken met wat we waarnemen van kosmos, tijd en ruimte.

Men noemt dit ook weleens "spookachtige werking op afstand". Maar eigenlijk komt het erop neer dat het deeltje en het antideeltje een gelijke zijn en geen tijd noch ruimtewetten volgen. 
We bewijzen hier dat tijd en afstand niet op zichzelf bestaan. 

Het artikel vervolgt hier

Contact

zaterdag 5 januari 2013

Dieren en hun verhuisde baasjes

2250 km zonder GPS
Een kat die achterbleef bij een verhuis vanuit een Amerikaanse staat naar 2 staten verder, wist na maanden zijn baasjes terug te vinden.
De wetenschappelijke uitleg: dieren hebben een soort kompas. Het zou kunnen, maar stel nu dat ik 2250 km verderop ga staan als experiment en ik geef de wetenschapper een kompas en zelfs nog een gratis wegenkaart erbij. Hoe gaat hij dan weten waar ik ben? En wat gaat die met dat kompas doen behalve weten waar het Noorden en het Zuiden is?

Door het reukvermogen zegt een andere wetenschapper. Dat zijn dan ook deze die beweren dat in homeopathische middelen, geen enkele molecuul meer zit van het vergif dat erin heeft gezeten. Dat klopt, de verklaring ervoor is nu ook wel anders maar goed, we hebben het hier over geurmoleculen. Ik kan dus eenvoudig veronderstellen dat er geen enkele geurmolecule meer zit waarvoor er velen zouden nodig zijn om maar een reukspoor te vormen. 


Als er nog ergens een geur hangt zal het rond de oude woning zijn en niet bij de nieuwe 2250 km verder. Deze zou nieuwe sporen dus enorm moeten verwarren.

De kat is letterlijk over berg en dal en rivieren gegaan om zijn baasjes te vinden. Een andere zegt dat het een kat is die er toevallig op gelijkt en die door wensgedachte voor de oude wordt genomen. Nu, het was een lapjeskat en die patronen herken je wel duidelijk. Als een zwart-wit-oranje kat één zwart oog heeft, zie je dat direct als de uwe er 2 witte had denk ik.
Bovendien had men voor alle zekerheid een röntgenfoto gemaakt van de kat om een vergroeiing op de heup na te kunnen checken. Ook dat bleek te kloppen en op dezelfde plek te zitten.

Het programma "weird or what" besloot de zaak met het feit dat als dit al verklaard zou worden, er wel zo duizenden gevallen zijn, al is het daarom geen 2250 km. Ik persoonlijk weet van een eigen kat die als zwerfkat bij ons haar domein had gekozen wegens onze katin. De zwerfkat werd meegenomen door wie ze wou en die een aantal km's verder woonde. Toch zijn het een hele hoop straatjes en woningen.
Ik weet ook van een Nederlands meisje die regelmatig op vakantie met een zeehondje speelde welke het meisje later volgde door op te duiken in de tuin van de woning van het meisje die grensde aan een beek.


Of zou het soms kunnen dat de kat hun baasjes in remote viewing wist te vinden?  Of wat te denken van intuïtie?

aura-oasis  
Contact